inkomotininews@gmail.com

(ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΕΣ ΦΩΤΟ) Περιπετειώδης κατάκτηση της ψηλότερης κορυφής του Ιράν (Damavand) από τον ορειβατικό σύλλογο Κομοτηνής

Ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή του Ιράν, το Damavand, σε υψόμετρο 5.671 μέτρων, πραγματοποίησε ομάδα του ορειβατικού συλλόγου Κομοτηνής αποτελούμενη από τους...
...Αρχοντή Εξακοΐδη, Δημήτρη Λαγαμτζή, Τσακήρ Φικρέτ, Βαγγέλη Δίμζα, Κυριάκο Αγακίδη, Ρέννο Βλάχο και τον Μπάμπη Μαρινίδη μέλος του ορειβατικού συλλόγου Λιτόχωρου Πιερίας.

Οι ορειβάτες αναχώρησαν από την Κομοτηνή τα μεσάνυχτα της 7ης Αυγούστου με στόχο τα βουνά Alamkooh & Damavand.
Πρώτη ανάβαση προγραμματίστηκε στο βουνό Damavand κυρίως για λόγους εγκλιματισμού, αλλά και επειδή είναι το ψηλότερο στο Ιράν. Το Damavand είναι ένα ανενεργό ηφαίστειο, πεζοπορικό, χωρίς τεχνικές δυσκολίες, με σοβαρό όμως υψόμετρο.
Αντίθετα, το Alamkooh (υψόμετρο 4.850 μ.) είναι αναρριχητικό βουνό και το δεύτερο ψηλότερο στο Ιράν, η καθυστέρηση στον εγκλιματισμό όμως και η κακοκαιρία δεν άφησαν χρονικά περιθώρια στους ορειβάτες ώστε να το επισκεφθούν.

Η ομάδα έφτασε οδικώς τα ξημερώματα της 7ης Αυγούστου στην Κωνσταντινούπολη, και από εκεί αεροπορικώς στη Τεχεράνη τα ξημερώματα της 8ης Αυγούστου.

Μετά από μικρή καθυστέρηση στην έκδοση Visa και αρκετά προβλήματα στη μεταφορά της από το αεροδρόμιο Imam Homeini στο χωριό Polur, κατάφερε να φτάσει το βράδυ στο καταφύγιο Polur στα 2.270 μ. όπου και διανυκτέρευσε.
Στο καταφύγιο Polur υπάρχει γραφείο της Ιρανικής Ομοσπονδίας ορειβασίας όπου εκδίδεται ατομική άδεια εισόδου και ανάβασης στο βουνό Damavand. Το καταφύγιο Polur βρίσκεται 80 χλμ από την Τεχεράνη.

Την επομένη οι ορειβάτες έφτασαν οδικώς μέχρι το σημείο Goosfand Sara στα 3.000 μ. και από εκεί ξεκίνησε η πεζοπορία τους για το καταφύγιο Bargah e Sevom στα 4.200μ.
Στο καταφύγιο Goosfand Sara οι συνθήκες διαμονής είναι πολύ άσχημες. Το κατάλυμα που υπάρχει είναι πολύ βρώμικο, η σκόνη από τα αυτοκίνητα που μεταφέρουν ορειβάτες και τα μουλάρια είναι απερίγραπτη, δεν υπάρχει νερό, και η περιοχή είναι γεμάτη με κοπάδια ζώων με αποτέλεσμα να αποφεύγεται η διανυκτέρευση εκεί με όλες τις συνέπειες του υψομέτρου, ανεβαίνοντας απευθείας στα 4.200 μ.

Το απόγευμα της 9ης Αυγούστου, μετά από έξι ώρες πορείας, η ομάδα έφτασε στα 4.200μ. υψόμετρο όπου και διανυκτέρευσε σε αντίσκηνα.
Τα πρώτα συμπτώματα της ασθένειας του υψομέτρου εμφανίστηκαν από νωρίς σε όλους, εξαιτίας της απότομης ανάβασης σε μεγάλο υψόμετρο αλλά και της ταλαιπωρίας και της αϋπνίας των προηγούμενων ημερών. Έτσι η επόμενη μέρα ήταν ημέρα ξεκούρασης.

Το βράδυ του Σαββάτου 10 Αυγούστου ξέσπασε άγρια κακοκαιρία που κράτησε όλο τη νύχτα με αποτέλεσμα η Κυριακή να ξημερώσει λευκή από το χιόνι. Το απόγευμα της Κυριακής, τέσσερα μέλη ανέβηκαν μέχρι τα 4.800 μ. για εγκλιματισμό, ενώ οι υπόλοιποι συνέχιζαν να έχουν έντονα συμπτώματα του υψομέτρου και δεν επιχείρησαν. Τη Δευτέρα επιχειρήθηκε πάλι για λόγους εγκλιματισμού ανάβαση μέχρι τα 5.000 μ. και όσοι δεν επιχείρησαν παρέμειναν στα 4.200 μ. για ξεκούραση.

Δυστυχώς κάθε βράδυ επικρατούσαν πολύ δυνατοί κατεβατοί άνεμοι από το βουνό, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολος, ως ανύπαρκτος ο ύπνος και η ξεκούραση στα μέλη της αποστολής.

Η 13η Αυγούστου ορίστηκε ημέρα κορυφής. Η προσπάθεια ξεκίνησε στις 6:00 τα ξημερώματα με θερμοκρασία -6 C στα 4.200 μ.

Πρώτοι στη κορυφή ανέβηκαν οι Τσακήρ Φικρέτ και Αρχοντής Εξακοΐδης μετά από 5 ώρες ανάβασης.

Επέστρεψαν στα αντίσκηνα στα 4.200 μ. στις 14:30.

Ακολούθησε ο Μπάμπης Μαρινίδης και αργότερα οι Βαγγέλης Δίμζας και Ρέννος Βλάχος όπου ολοκλήρωσαν την προσπάθεια σε 16 ώρες, έχοντας ακόμη δυσκολίες με το υψόμετρο.

Το Damavand είναι ανενεργό ηφαίστειο, παρόλα αυτά όμως γύρω από τη κορυφή υπάρχουν κρατήρες απ’ όπου αναδύεται θειάφι με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η αναπνοή, και σε συνδυασμό με την άσχημη μυρωδιά από το θειάφι να δυσκολεύει ακόμη περισσότερο η ανάβαση.

Την Τετάρτη 14 Αυγούστου η ομάδα επέστρεψε στα 3.000 μ. και από εκεί στο καταφύγιο Polur.

Τις επόμενες δύο ημέρες οι ορειβάτες επισκέφθηκαν την Τεχεράνη και το Σάββατο 17 Αυγούστου αναχώρησαν για Κωνσταντινούπολη και από εκεί έφτασαν στη Κομοτηνή.

Εντυπωσιακό ήταν, ότι όλες τις ημέρες παραμονής στο βουνό, ανέβαιναν Ιρανοί ορειβάτες και ορειβάτισσες όλων των ηλικιών, όπου με χαρακτηριστική άνεση μόλις έφταναν στο καταφύγιο άρχιζαν τους χορούς και τα τραγούδια αφήνοντας τους ξένους ορειβάτες να τους κοιτάνε μεθυσμένοι από το υψόμετρο.

Αυτό βέβαια οφείλεται στο ότι είναι συνηθισμένοι στη ξερή ατμόσφαιρα της περιοχής, και ότι στο Ιράν υπάρχουν πολλά ψηλά βουνά, με αποτέλεσμα να είναι εγκλιματισμένοι στο μεγάλο υψόμετρο.

Χαρακτηριστικό είναι το βουνό Tοchsal, με υψόμετρο 3.964 μ.που βρίσκεται μόλις 10 χλμ από τη Τεχεράνη.
Ορειβάτες κάθε ηλικίας ανεβαίνουν εκεί κάθε Παρασκευή που είναι ημέρα αργίας.

Πάντως, η φιλία, η ευγένεια και η φιλοξενία των Ιρανών ορειβατών, άφησαν τις καλύτερες αναμνήσεις στους Κομοτηναίους ορειβάτες, όπως επίσης και η πόλη της Τεχεράνης η οποία είναι μία μεγαλούπολη 17 εκατομμυρίων κατοίκων που θα τη ζήλευαν πολλές ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις.

Η έκδοση Visa είναι απαραίτητη πριν το ταξίδι. Ακόμη το Ιράν είναι ένας ασφαλής και πολύ οικονομικός τουριστικός προορισμός.
Ειδικά οι μετακινήσεις, το φαγητό, η διαμονή στα καταφύγια και στα ξενοδοχεία, είναι φθηνά ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα.

Την αποστολή χρηματοδότησε ο ορειβατικός σύλλογος Κομοτηνής.




















0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Affiliate Network Reviews